8 Ekim 2008 Çarşamba

Kapı

Ne kadar da kolay çekip kapıyı çıkmak. Hep bunu düşünmüşümdür. Yüzleşmenin ağır geldiği zamanlar insanların bir kapının arkasına sığınmasını. Bu kadar kolay mı diye sormak isterim hep, başaramam. Yalnızlığa terk edilirim sıkıntılı anlarımda. Ve en büyük sıkıntı yalnız katlanılmak zorunda olandır.
Kendimi duvarlar arkasına gizlediğim olur çoğu zaman. Görmek, duymak, konuşmak istemem. Ama kör, sağır, dilsiz olamam. Hele açılan kapıyı hiç yüze çarpamam.
Sıkıntı büyük, ağlayasım var. Omzum nerde diye soramıyorum. Bir kapının ardına saklandı belki de. Duvarları yıkacak kadar güçlüyken, elim kolum bağlı oturuyorum.

0 yorum: