Huzuru Bulmak

Kim hayatında bir köy gördü?
Başkadır köyün kokusu, insanları. Bazılarının sadece derslerde gördüğü hayvancılıkla geçinir onlar. Gübre kokusu aşina oldukları bir şeydir ve hiç yadırgamazlar şehirli insanlar gibi. Hatta köylerinin kokusudur ve o uzaklaştıklarında ilk özledikleri de belki bu kokudur.
Hormon nedir bilmezler meyve ve sebzelerde. Bazılarının çok az eriştiği zevk olan dalından koparılan meyveyi yemek onlar için olağandır. Hatta başka nasıl yeni bilmezler. Onlara göre marketlerde yüksek fiyatlara satılan mevye sebzeler anlamsızdır.
Çocuklukları ağaç tepelerinde geçmiştir. Yüksek rakımlarda yaşamak hiçbir zaman zor gelmemiştir. Ve barbi bebeklere asla sahip olamasalar da ağaçtan evlerini, çamurdan oyuncaklarını her zaman daha çok sevmişlerdir.
Hipodromların dışında at görmenin ve binmenin zevkine varmışlardır. Mutlaka lastik ayakkabıları olmuş ve gidemedikleri sinema salonları onlar için eksiklik sayılmamıştır. Hep hasret kalınan uzun sohbetleri onlar yaparlar. Külüne muhtaç oldukları komşular vardır ve kimse hiçbir zaman külünü komşusundur esirgememiştir.
Yine de bazen şivelerine güler insanlar. Bazen küçümseyen gözlerle bakıp, insan olduklarını unuturlar onların. Herkesten fazla hayatın içinde olmalarını çekemezler belki de.
Belki de tek yapılması gereken bir yaz Bodrum yerine adını bile duymadığınız bir köyde geçirmektir tatili. O zaman hep aranıp bulunamayan huzur belki size de uğrar kısa bir süre de olsa...