çok sıkıldım

Bu sayfayı ziyaret etmiş olanlar bilir, aslında birkaç yazı vardı burada. Ama az önce çok sıkıldım ve sildim. Neden sıkıldığımı anlatmak isterdim ama ben bile bilmiyorum. Sıkılmak değil de bezginlik aslında belki de. Ve şimdi de bütün gece, saatlerce yazmak istiyorum.
Öncelikle evimi özledim. Şehrimi, İstanbul'umu özledim. Haftanın 6 günü çalışan bir insanım artık ve gidemiyorum ne zamandır.
Dün ofiste otururken birden dışarıyı seyretmeye başadım. Uzun süre bakmış olmalıyım pencereye düşen damlalara. Evet yağmur yağıyordu ve ben yağmur gibi bir şarkı dinliyordum, Fiona Apple - Across the Universe...
İstanbul'da buldum bir an kendimi. Sanki Çengelköy'de o kahvaltı yaptığın küçük, sessiz kafede boğazı seyrediyordum. İstanbul pusluydu, ben sisli. Kulağımda yağmur gibi bir şarkı. Ve ben deli gibi özlüyordum şehrimi..
Bu akşam sıkıldım birden. Neden bilmiyorum. Belki düzensizliğimden, aslında düzenimi bozan düzenden. Beni bir yere bağlayan sebeplerden. Her sabah beni kaldırmayı başaran ve çok sevdiğim işimden. Sıkıldım ve her zamanki gibi yazılarımdan çıkardım hırsımı.
Kelimelerim beni terk etmemişken hiç ben bir anda sildim onları. Çünkü artık yenilerini yazma zamanı...